Przetacznik leśny (Veronica officinalis) - działanie, zastosowanie, ziele na cholesterol

O cennych właściwościach tej rośliny wiedzieli już Rzymianie, którzy w trakcie swoich podbojów spotkali się z opowieściami ludności o cudownych tej rośliny. Przetasznik był uznawany jako podstawa leczenie wszystkich niedomagań. Określany był przez to mianem "zdrowie świata", "męska stałość" czy "wężowe ziele" i nawet dziś możemy spotkać z takim nazewnictwem.
O właściwościach tej rośliny wiemy głownie z przekazów niemieckich, w których uchował się jako prawdziwie zbawienne ziele. Roślina ta lubi stosunkowo suchą glebę i możemy ją spotkać w na zrębach leśnych, przy skraju lasów oraz w rowach i przy żywopłotach. Płożące się łodygi są owłosione a jej piłkowate liście mają srebrzysty połysk. Kwiatostany są koloru jasnoniebieskiego lub fioletowego. Nazwa "męska stałość" pochodzi stąd, że nawet lekko dotknięte liście po prostu odpadają. Kwitnący możmy spotkać w okresie od maja do sierpnia. Najcenniejsze są kwiatostany rośliny i to te, które zbierzemy ze skrajów lasów (najlepiej spod dębów).

Bardzo często występuje jako składnik herbatek oczyszczających krew. Czy widzicie tu pewne podobieństwo do pokrzywy? Jeśli tak bardzo prawidłowo, ponieważ przetasznik wraz ze szczytowymi pędami pokrzywy jest stosowany w leczeniu egzemy.

Roślina jest ceniona również przy takich dolegliwościach jak świąd starczy, oraz dla osób wrażliwych jako lek żołądkowy, delikatnie pobudzają trawienie.

Przetacznik leśny
Veronica officinalis

O swojej mocy przekonuje również (a może i głownie) w stanach nerwowości, której podłożem jest zmęczenie pracą umysłową. Takim osobom zalecane jest picie herbatki wieczorem przed snem.

Kiedy zmieszamy roślinę z selerem wykazuje ona właściwości pomagające zwalczyć neurastenię oraz melancholię.

Ziele jest również polecane w przypadkach zadawnionego zapalenia oskrzeli, na które działa zadziwiająco skutecznie. Dodatkowo herbatka jest wspaniałym sposobem na uporczywy kaszel, również jako mieszanka, w której skład dodatkowo wchodzą: miodunka (Jaś i Małgosia), podbiał, babka lancetowata.

Na schorzenia wątroby i śledziony oraz przy żółtaczce polecana jest następująca mieszanka:
- mniszek lekarski (50g korzeni)
- kwiaty podróżnika (25g)
- marzanka wonna (25g)
- przetacznik (50g)
wszystko należy dokładnie wymieszać, a następnie na szklankę wody (250ml) wsypać kopiatą łyżeczkę mieszanki w celu zaparzenia herbatki. W ciągu doby należy wypijać dwie szklanki (nie słodzić).

Kwitnące rośliny możemy wykorzystać, aby samodzielnie przygotować sok, który polecany jest przy wszelkich schorzeniach skórnych. Należy tu wspomnieć, że nawet na stare, jątrzące się rany goją się po takiej kuracji. Wszelkie rany i schorzenie najpierw powinniśmy przemyć odwarem, po czym sporządzić okład ze świeżo sporządzonej herbaty i owinąć (co pozwoli na dłużej zachować ciepło).

Kolejną formą w jakiej możemy stosować tą roślinę, to nalewka, którą również możemy przygotować samodzielnie i okazuje się ona zbawienna dla osób cierpiących na reumatyzm oraz artretyzm. Nalewka używana zewnętrznie jako preparat do nacierań, wspomagana działaniem wewnętrznym - 15 kropli nalewki należy spożywać trzy razy w ciągu doby z odrobiną wody lub herbaty.

Przepis na herbatkę:
Na szklankę wody (250ml) należy wsypać kopiatą łyżeczkę ziół, po czym zalewamy szklankę wrzątkiem i pozostawiamy na chwilę do naciągnięcia.

Sok:
Kwiatostany rośliny (świeżo zebrane) myjemy i kiedy są jeszcze wilgotne wyciskamy z nich sok (ręcznie bądź za pomocą maszynki do wyciskania soków). Wyciśnięty sok przechowujemy w lodówce, aby dłużej zachował swoją świeżość.

Przepis na nalewkę:
Kwitnące ziele kroimy drobno, a następnie w ilości dwóch dłoni zalewamy 1 litrem żytniówki (38-40%) i odstawiamy w ciepłym miejscu (na słońcu lub w pobliżu pieca) na dwa tygodnie.